به گزارش پایگاه خبری موزه سینمای ایران، جوانا بوید روزنامه نگار انگلیسی درباره مستند «آخرین کوسه نهنگ» نوشت: قرن گذشته شاهد کاهش سریع تعداد کوسه نهنگ‌ها در اقیانوس‌های سیاره ما بوده، کاهشی که تا حد زیادی به رفتار انسان نسبت داده شده است: ماهیگیری، برخورد با کشتی‌ها و آلودگی تأثیر مخربی بر این موجودات زیبا و مهربان و زیستگاه‌های آنها داشته است.
این فیلم از نویسنده و کارگردان رامتین بالف با استفاده از تصاویر مستند آینده‌ای را تصور می‌کند که در آن تنها یک کوسه نهنگ باقی مانده است آینده ای که متأسفانه ممکن است به زودی به واقعیت تبدیل شود.
تصاویر فیلم از فیلم‌های مستند تشکیل شده است که شکوه زندگی زیر آب، قلمرویی رویایی با زیبایی تقریباً بیگانه را به ما یادآوری می‌کند. تصاویر ماهی‌های رنگارنگ در باغ‌های مرجانی در کنار تصاویری از زیستگاه‌های انسانی - که با زنگ زدگی، گرد و غبار کثیفی و حرص و طمع مشخص می‌شوند - قرار گرفته اند.
فيلم بالف از صدای روی تصویر مرسوم حيات وحش که برای مخاطبان تلویزیون آشناست اجتناب می‌کند و در عوض از یک راوی شاعرانه استفاده می‌کند که خیلی زود متوجه می‌شویم خود کوسه نهنگ است. صداهای زیر آب ما را غرق در خود می‌کند در حالی که موسیقی دراماتیک بر فوریت پیام فیلم تأکید می‌کند و تجربه ای را خلق می‌کند که واقعاً سینمایی به نظر می‌رسد.
شاید چیزی که بیش از همه در این فیلم به چشم میخورد، اشتیاق آن برای ارتباط با طبیعت باشد. از ما خواسته می‌شود که ارتباط از دست رفته بین خود و دنیای طبیعی را - قبل از اینکه خیلی دیر شود - دوباره برقرار کنیم. «آخرین کوسه نهنگ» به کارگردانی رامتین بالف با مشارکت مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی ساخته شده است.